In ons drukbevolkte land lopen de wegen vol. Op werkdagen haasten honderdduizenden forensen zich elke ochtend en elke avond door de spits waardoor ons fijnmazig mobiliteitsnetwerk tweemaal per dag dichtslibt. Maar niet alleen gedurende de spits, ook buiten de spitstijden wordt het netwerk van straten, autowegen en snelwegen intensief benut. Met zoveel auto’s die aan het verkeer deelnemen op zo een klein oppervlak, is het risico op verkeersongelukken groot. Of het nu gaat om auto’s die als verloren moeten worden beschouwd na een kop-staartbotsing op de snelweg of om lichte blikschade op de parkeerplaats bij de plaatselijke supermarkt, verzekeraars hebben er hun handen vol aan, zoals blijkt uit de hoeveelheid vacatures in de verzekeringen op internet.

Menselijke falen als oorzaak van autoschade

De meeste autoschades worden veroorzaakt door menselijk falen. Menselijke beperkingen in de vorm van inschattingsfouten zijn de meest voorkomende oorzaak van auto-ongelukken. Denk daarbij aan te hard rijden, geen voorrang verlenen of een andere auto gewoonweg over het hoofd zien. Zou het niet mooi zijn om de menselijke factor als oorzaak voor verkeersongevallen buiten werking te stellen? Zelfrijdende auto’s maken tenslotte geen menselijke inschattingsfouten. Helaas, blijkt uit diverse onderzoeken dat zelfrijdende auto’s nog altijd geen foutloos alternatief voor menselijke bestuurders zijn. Voor menselijke bestuurders eenvoudige taken als het invoegen op een snelweg of het naar links afslaan op een kruising blijken voor zelfrijdende auto’s complexe acties waarbij het nog veel te vaak misgaat. En als het misgaat, wie is er dan verantwoordelijk?

Tweezijdig snijdend zwaard

In het huidige verkeer is de verantwoordelijke partij bij een ongeval vaak eenvoudig aan te wijzen. Het is namelijk in 90% van de gevallen de bestuurder die de fout in gaat. Maar hoe gaat het bij zelfrijdende auto’s? Moeten autoverzekeraars de schade die ontstaat door softwarefouten van zelfrijdende auto’s gaan vergoeden? Dat zal een flinke stijging van de autoverzekeringspremies tot gevolg hebben. Er gaan dan ook stemmen op om de autofabrikant verantwoordelijk te houden. Dat is enerzijds een goede motivatie voor autofabrikanten om de zelfrijdende auto verder te perfectioneren, terwijl anderzijds wordt voorkomen dat verzekeraars grote sommen geld aan slachtoffers moeten overmaken bij ongelukken die zijn veroorzaakt door buggy software. Dankzij zo een tweezijdig snijdend zwaard kan de premie van de autoverzekering binnen de perken blijven, terwijl software van zelfrijdende auto’s wordt doorontwikkeld.